ข้อมูลทางชีววิทยาที่เป็นประโยชน์ต่อการควบคุมแมลงศัตรูพืชโดยชีววิธี

ด้วงเต่าตัวห้ำ S. grandis เป็นด้วงเต่าขนาดใหญ่ (กว้างxยาว 9.0-12.0 x 10.0-14.5 มิลลิเมตร) ตลอดอายุขัย ตัวเมียสามารถวางไข่ได้ประมาณ 89-149 ฟองต่อตัว ระยะตัวอ่อนใช้เวลา 8-13 วัน ตัวเต็มวัยมีอายุขัยอยู่ระหว่าง 20-22 วัน ระยะที่มีพฤติกรรมเป็นตัวห้ำ ได้แก่ ตัวอ่อนและตัวเต็มวัย

ข้อมูลทางนิเวศวิทยาเป็นประโยชน์ต่อการควบคุมแมลงศัตรูพืชโดยชีววิธี

S. grandis เป็นด้วงเต่าตัวห้ำซึ่งมีแหล่งแพร่กระจายในประเทศอินเดีย และพบโดยทั่วไปในเอเชียเหนือ ใต้ และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ได้แก่ ประเทศญี่ปุ่น จีน ไต้หวัน อินเดีย ศรีลังกา เนปาน มาเลเชีย ไทย และ นิวกินี เป็นด้วงเต่าตัวห้ำซึ่งกินเหยื่อได้หลายชนิดโดยเฉพาะแมลงที่มีตัวอ่อนนุ่ม เช่น เพลี้ยอ่อน และเพลี้ยไก่ฟ้า

การใช้ประโยชน์ด้านการควบคุมแมลงศัตรูพืชโดยชีววิธี

ยังไม่มีการเพาะเลี้ยงเพิ่มปริมาณด้วงเต่าตัวห้ำชนิดนี้ในประเทศไทย การใช้ประโยชน์ในการควบคุมศัตรูพืชสามารถทำได้โดยการอนุรักษ์ด้วงเต่าตัวห้ำนี้ไว้ในแปลงปลูก แมลงอาหารที่สำคัญได้แก่ เพลี้ยอ่อนชนิดต่างๆ และเพลี้ยไก่ฟ้ากระถิน

ข้อมูลอื่นๆ

แหล่งข้อมูลอ้างอิง

สมหมาย ชื่นราม. 2545. ด้วงเต่าในประเทศไทย. กองกีฏและสัตววิทยา, กรมวิชาการเกษตร, กรุงเทพฯ. 211 หน้า.

Puttarudriah, M., B.M. Maheswari. 1966. Biology, fecundity and rate of feeding of Synonycha grandis Thunberg. Proceedings, Indian Academy of Sciences. 12B: 265-278.